-
1 zadawać zad·awać
-aję, -ajesz; pf -ać1. vt1) [zadanie domowe, ćwiczenie] to set2) [ciosy, uderzenia] to deal2.zadać (pf) komuś pytanie — to ask sb a question
-
2 bić
I. vt1) ( zadawać ciosy) schlagen, prügeln\bić kogoś czymś jdn mit etw schlagen\bić kogoś po rękach/plecach jdm auf die Hände/auf den Rücken schlagen2) ( przewyższać)\bić kogoś doświadczeniem jdn an +dat Erfahrung übertreffen\bić rekordy Rekorde schlagen [ lub brechen]zegar bije ósmą die Uhr schlägt achtII. vi1) ( zadawać ciosy) schlagen, prügeln2) ( uderzać) schlagen; serce: schlagen, klopfen\bić w coś auf +akk gegen etw schlagen\bić czymś [o coś] mit etw gegen etw schlagen\bić brawo Beifall klatschen\bić na alarm Alarm schlagen\bić w dzwony Glocken läutenz bijącym sercem mit klopfendem Herzen, mit Herzklopfen3) ( rozchodzić się) źródło: sprudeln, schießen; zapach: ausströmenz jej twarzy bije radość ihr Gesicht strahlt Freude aus4) ( dzwonić) dzwon: läuten5) ( licznik) zählen\bić głową o mur mit dem Kopf gegen die Wand schlagenIII. vr1) ( siebie samego)\bić się w piersi sich +akk an die Brust schlagen, sich +dat seiner Schuld bewusst sein2) ( jeden drugiego)oni wciąż się biją sie prügeln sich +akk die ganze Zeit3) ( walczyć)\bić się o coś um etw kämpfen\bić się z kimś gegen jdn kämpfen\bić się z myślami hin und her überlegen, sich +dat den Kopf zerbrechen ( fig) -
3 bi|ć
impf (biję) Ⅰ vt 1. (zadawać ciosy) (ręką, kijem) to hit; (pięścią) to punch; (batem) to whip; (pasem) to beat- bić kogoś w twarz/po twarzy to punch/hit sb in the face- bić ile wlezie to beat a. knock the (living) daylights out of sb pot.- bić do upadłego to beat sb until he drops- bij, zabij! przest. charge!; up boys and at ’em! przest., pot. ⇒ zbić22. (zabijać) to slaughter, to kill [bydło, świnie]; to kill [muchy] ⇒ ubić 3. (wyciskać w metalu) to mint, to strike [monety]; to strike [medal]; (drukować) to strike off ⇒ wybić 4. (wbijać) to bang a. knock in [pale] ⇒ wbić 5. Kulin. to whip, to beat [krem, jajka] 6. (zwyciężać w walce) to beat, to defeat [wojsko, kraj] 7. (przewyższać) to beat, to outdo- bić na głowę kogoś/coś to beat sb/sth hands down pot., to knock spots off sb/sth GB pot.- ten lek bije wszystkie inne pod względem skuteczności działania in terms of effectiveness this medicine beats/outdoes all the others- ona bije męża inteligencją she outshines her husband in intelligence8. Gry (w kartach) to beat; (w szachach, warcabach) to take- bić króla asem to beat a king with an ace- dama bije waleta a queen beats a jack- w szachach nie można bić króla the king cannot be taken in chess ⇒ zbić2Ⅱ vi 1. (uderzać) to strike, to hit (czymś w coś sth with sth)- bić kilofem w skałę to strike (at) rock with a pickaxe- bić pięścią w stół to bang one’s fist on the table- biją w dzwony they’re ringing the bells, the bells are ringing- deszcz bije w okna the rain is beating against the windows- fale biją o brzeg the waves are beating against the shore- pies bił ogonem o ziemię the dog was beating its tail on a. against the ground- bić czołem przed kimś przen. to bow (down) to a. before sb, to make a low bow to sb2. (wydawać dźwięk) [dzwon] to ring (na coś for sth); [zegar] to strike- dzwony biją na mszę/na trwogę the bells are ringing for Mass/are ringing a tocsin daw.3. pot. [licznik] to run- zgaś światło, bo licznik bije turn the light out, you’re running up the meter4. (tętnić) to beat- puls chorego bije słabo the patient’s pulse is weak- ale mi bije serce! my heart’s really beating/racing!- dopóki mi serce bije w piersi as long as I have breath in my body a. as I draw breath5. (wydobywać się gwałtownie) [woda, źródło] to spurt, to gush; [ogień] to spout, to spurt; [zapach, blask] to be given off- fontanna bije wysoko the fountain spurts a. gushes high into the air- od lampy bije silny blask the lamp gives off an intense glare- alkohol za bardzo mu bije do głowy alcohol goes straight to his head6. (dać się zauważyć) z jego twarzy biła radość his face was radiant with joy- z jej postawy bije pewność siebie she exudes self-confidence7. Wojsk. (strzelać) to fire, to shoot (w coś/po czymś at sth); (z armat) to shell (w coś/po czymś sth)- działa biły przez cały dzień the cannons were firing all day (long)Ⅲ bić się 1. (uderzać samego siebie) to slap vt- z radości bił się dłońmi po udach he slapped his thighs with joy- bił się ogonem po bokach it beat its tail from side to side2. (uderzać jeden drugiego) to fight (z kimś o coś/kogoś with sb over sth/sb)- często bił się z kolegami he often got into fights with other children3. (walczyć podczas wojny) to fight (z kimś o coś with sb for sth)- bić się za ojczyznę to fight for one’s country4. Hist. (w pojedynku) to duel (z kimś o coś/kogoś with sb over sth/sb)- bić się na szable to duel with swords- bić się na pistolety to fight a duel with pistols■ bić brawo to clap, to applaud- bić brawo na stojąco to give a standing ovation- bić pokłony komuś (kłaniać się) to bow (down) to a. before sb, to make a low bow to sb; (korzyć się) to bow and scrape to sb pejor.; to kowtow to sb pot., pejor.- bić w kogoś/coś [mówca, krytyk] to hammer sb/sth pot., to slam sb/sth pot.; [sytuacja, zmiana] to hit, to hurt- nowe przepisy biją w drobnych przedsiębiorców the new regulations are hitting a. hurting small business(es)- bić w oczy przen. to strike a. hit sb- ich niekompetencja bije w oczy the first thing that strikes you is their incompetence- bić się z myślami to be in two minds, not to be able to make up one’s mind- nie wiem, co zrobić, biję się z myślami I don’t know what to do, I can’t make up my mindThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bi|ć
-
4 bić
1. (-ję, -jesz); vt1) ( człowieka) to beat, to hit; ( monety) perf; wy- to mint; ( rekord) perf; po- to beat; (zabijać: zwierzęta) perf; u- to slaughter ( o zegarze) perf wy-2) to strike2. vi(o człowieku: uderzać) to hit; ( o źródle) to gush; ( o dzwonach) to ring; ( o sercu) to beat, to poundbić głową w mur — (przen) to bang one's head against a brick wall
* * *ipf.1. (uderzać, aby sprawić ból) beat ( w coś sth, po czymś on/about sth); bić kogoś po twarzy/łapach/tyłku beat sb about the face/on the hands/on the behind; bij zabij! at them!3. (= uderzać, łomotać) to bang; bić pięścią w stół bang one's fist on the table; bić oklaski l. brawo clap loudly; bić w bęben bang a drum; bić w dzwon ring a bell; bić na alarm sound l. raise the alarm; bić skrzydłami ( o ptakach) beat one's wings; bić czołem l. bić pokłony bow and scrape; bić głową w mur to bang one's head against a brick wall.4. (o sercu, pulsie) beat; z bijącym sercem with beating heart; moje serce bije dla ciebie my heart beats for you.6. ( o liczniku) clock up, run.7. ( o broni palnej) (= strzelać, grzmieć) fire, bang, boom; (= trafiać) hit; niech cię kule biją I hope a bullet hits you; damn you!; go to hell!8. (= wydobywać się, tryskać) spring; biły na mnie siódme poty I broke into a cold sweat.9. (= zwyciężać, pokonywać) to beat.10. bić rekord break a record.11. ( w grze) (= pokonywać) beat, win; (= zdobywać) take, win, capture, seize; bić kartę beat a card; bić kartę atutem trump a card; bić piona/figurę take l. capture a pawn/a piece; bić kogoś na głowę beat sb into the ground.12. (= zabijać) kill, slaughter.13. (= tłoczyć, odciskać, drukować) coin, mint.14. (= ubijać, trzepać) ( jaja) beat, whisk; ( śmietanę) whip; ( masło) churn; bić pianę iron. go through the motions.ipf.1. ( zadawać sobie wzajemnie ciosy) fight.2. ( uderzać siebie samego) hit o.s. ( po czymś about sth, w coś on sth); bić się w piersi przen. to beat one's chest; bić się w cudze piersi put the blame on someone else.3. (= walczyć, spierać się) fight, battle (o kogoś/coś about l. over sb/sth, z kimś/czymś with l. against sb/sth, za kogoś/coś for sb/sth).4. bić się z myślami przen. fight with one's thoughts.5. (= pojedynkować się) duel (o kogoś/coś over sb/sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bić
См. также в других словарях:
walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… … Słownik języka polskiego
półdystans — m IV, D. u, Ms. półdystanssie zwykle blm, sport. «w boksie: odległość między walczącymi, z której pięściarz może zadawać ciosy bez konieczności zbliżania się do przeciwnika» … Słownik języka polskiego
sztyletować — ndk IV, sztyletowaćtuję, sztyletowaćtujesz, sztyletowaćtuj, sztyletowaćował, sztyletowaćowany «zadawać ciosy sztyletem, zabijać sztyletem» Napadniętych sztyletowali. przen. Sztyletować kogoś wzrokiem … Słownik języka polskiego
trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… … Słownik języka polskiego
sztyletować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, sztyletowaćtuję, sztyletowaćtuje, sztyletowaćany {{/stl 8}}– zasztyletować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zadawać ciosy, pchnięcia sztyletem; kłuć, przeszywać sztyletem; zabijać za pomocą sztyletu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
kontrować — ndk IV, kontrowaćruję, kontrowaćrujesz, kontrowaćruj, kontrowaćował, kontrowaćowany 1. karc. «w brydżu: zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. sport. «w boksie: zadawać kontry, odpowiadać ciosami na ciosy… … Słownik języka polskiego
raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś … Słownik języka polskiego
razić — ndk VIa, rażę, razićzisz, raź, razićził, rażony 1. «obrażać poczucie estetyczne, poczucie przyzwoitości, uczciwości; sprawiać przykre wrażenie, niemile uderzać, zrażać» Raził otoczenie swoim zachowaniem. Nikogo nie raził jej strój. Mieszkanie… … Słownik języka polskiego
dopierdalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopierdalaćam, dopierdalaća, dopierdalaćają, dopierdalaćany {{/stl 8}}– dopierdolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopierdalaćlę, dopierdalaćli, dopierdalaćony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
razić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk VIIb, rażę, razićzi, raź, rażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} porażać, obezwładniać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Razić piorunem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
